WILLEMSTAD – De Fortkerk en het daarin gevestigde museum gaat na geruime tijd gesloten te zijn geweest weer open voor het publiek. De Stichting Behoud Fortkerk heeft een nieuwe poule vrijwilligers ingewerkt om eilandgenoten, schoolklassen en toeristen rond te leiden. Bezoekers dragen zo bij aan het noodzakelijke onderhoud van het gebouw uit 1769 in Fort Amsterdam.

​

Bestuurslid Herman Bade loopt door de kerk en spreidt zijn armen: “De kerk is van buiten en van binnen een parel! Behalve de koloniale architectuur en de Caribische kleurstellingen vallen de koperen kroonluchters, het mooie orgel en de fraaie mahoniehouten preekstoel op.” Hij wijst ook naar de pontificale mahoniehouten ‘gouverneursbank’ tegenover de preekstoel. “Hier had de gouverneur onder de kerkgangers destijds een ereplaats. Zo lagen toen de verhoudingen.” De vier indrukwekkende zuilen steunen op de resten van een vroeger kerkgebouw op deze plek en dragen de dakconstructie. Toeristische kers op de taart is de Engelse kogel die in 1804 op de kerk werd afgevuurd. De kogel bleef in de voorgevel steken en is daar nog zichtbaar. Zo deed de kerk haar naam eer aan.

​

Op weg naar het museum komt de bezoeker langs een historische uit gele baksteentjes opgetrokken cisterne (watertank). In droge tijden konden leden van de kerk hier hun drinkwater betrekken. Een hekwerk voorkomt tegenwoordig dat museumbezoekers erin zouden verdrinken. Maritza Beaujon-Bakhuis, voorzitter van de Stichting Behoud Fortkerk, is trots op het museum. “Onze collectie geeft een beeld van het protestantisme op het eiland sinds de komst van Johannes van Walbeeck in 1634. Vooral het zilverwerk is indrukwekkend.” Ze toont een door een Zweedse edelsmid gemaakte zilveren doopschaal en in vitrines bevindt zich een zilveren avondmaalstel met fraaie schenkkan. Verder zijn er oude bijbels te zien, wandkaarten en prenten, een oud domineeskostuum, het oude uurwerk en veel meer.